Texel
We zijn aan het aftellen. Een (mid) weekje Texel tijdens de Corona periode. Hoe zal dat verlopen 😀
Nog drie nachtjes slapen en dan vertrekken wij richting Texel. Veel van de boodschappen zijn al gedaan. We willen zoveel mogelijk genieten van onze tijd en zo min mogelijk geneuzel hebben met ook nog eens boodschappen doen.
Het gehele weekend loopt hier al iemand in huis te roepen "nog 2 nachtjes slapen Nero. Dan gaan wij op vakantie en jij mag ook mee. Nog 1 nachtje slapen Nero en dan .." Enfin, niet iedereen die dit leest snapt wat er dan gaande is, maar het betekent niet veel meer dat de hond ook mee mag.
Maandag 29 maart,
De laatste spullen worden bij elkaar gepakt, nog even koffie zetten en broodjes smeren voor onderweg, de vaatwasser leeghalen en dan is het zover. We zijn onderweg richting Den Helder, dan de veerpont en dan op naar de sluftervallei
We zijn aangekomen op Texel. Onderweg stoppen we nog even om Nero uit te laten, want die moet heel dringend. Er staat een beetje wind buiten, maar dat mag de pret niet drukken. We lopen wel gelijk de mooie natuur van Texel in.
Eenmaal aangekomen in ons huisje, pakken we de boel uit en nemen wat te drinken. Daarna gaan we besluiten wat we willen eten. We besluiten de lokale snackbar te laten bezorgen. Na het eten gaan we nog even met Nero de duinen in en gelijk op zoek naar een cache. In dit geval een earthcache GC20DRE Eierland. Zo leer je weer eens wat over de eilanden Texel en Vlieland. We lopen na een kleine drie kwartier weer terug naar het huisje, want de wind is best koud. Tijd voor een bakkie koffie nog een klein beetje TV kijken en dan is het bed tijd. Morgen gaan we weer wat leuke dingen doen.
Dinsdag 30 maart,
Het lekkere van vakantie: 's ochtends op je gemak opstaan, douchen en ontbijten. Het is ondertussen alweer dinsdag. Het beloofd een mooie, heerlijke warme dag te worden. We vertrekken na het ontbijt eerst richting het Krimbos om daar een korte wandeling met Nero te maken. Het Krimbos is een van de weinige plekken waar de hond los mag lopen. Nero kan dan even lekker rennen.
Om half een hebben we een afspraak gepland staan bij de schapenboerderij. Christina wilde nog even shoppen. En net als overal in Nederland moet je daar voor reserveren. Christina was een beetje teleurgesteld toen ze de afspraak inplande, want je mocht alleen de winkel in en niet met de lammetjes knuffelen wat ze zo graag wilde doen. Maar er was toch een kleine verassing. In de winkel hebben ze moeder schaap met lammetjes neergezet en tevens twee kleine geitjes met de naam Jip en Janneke.
Zo kon Christina toch nog een klein beetje genieten van het kleine grut. Helaas heeft ze voor het kleine grut thuis nog niets kunnen vinden, maar we hebben nog een paar dagen. Wie weet.
Na het bezoek op de schapenboerderij, rijden we richting onze volgende cache. Texel staat bekend om zijn Strandjutters, dus moeten we ook de Strandjutters cache doen.
Cache GC7GGBN, een goeie jut! is het verhaal van een van Strandjutter Theo Kooiman die je in de vroege uurtjes altijd op het strand zou moeten kunnen vinden. We zijn op Texel, dus deze cache moesten we natuurlijk doen. Het was wel even zoeken, maar uiteindelijk hebben we 'm gevonden.
De temperatuur was ondertussen opgelopen naar 18 graden. Op naar het strand. We hadden de tennisbal al ingepakt voor Nero, tijd om hem weer lekker te laten rennen op het strand. Nero uitgeput, dan kunnen wij nu even lekker zitten op het strand met gezicht in het zonnetje. Heeeerlijk genieten zo. Uiteindelijk keren we weer terug richting het huisje. We parkeren ons buiten op ons terras in het zonnetje met koffie erbij een een lekkere mergpijp er bij 😋. We maken de plannen voor morgen gereed en in de tussentijd krijgen we ook langzaam een klein beetje honger. Vanavond gaan we racletten/gourmetten.
Woensdag 31 maart,
Het is toch ongelooflijk hier in Nederland, vandaag wordt het op Texel 20 graden. Wat een heerlijkheid. We hebben zelfs op ons terras buiten zitten ontbijten. Geweldig lekker weer en dat alles zo vroeg in het jaar.
Vandaag hebben we twee dingen op ons programma staan, een multi cache rondom de vuurtoren en we gaan een ijsje eten bij de enige echte ijsboerderij van Texel: Labora.
We rijden met de auto richting de vuurtoren en parkeren daar onze auto. Daar starten we GCQA1B, met simpelweg de naam "TXL". Vanaf de parkeerplaats het eerste antwoord zoeken, daarna het strand op, dan rechtsaf. De hele multi is een wandeling van ongeveer 4 km lang.
Onderweg kom je op mooie plekjes. Wat ons wel opvalt is dat er enorm veel dode konijnen in de duinen liggen. Om de paar meter zien we wel een dood konijn. We vragen het na en er blijkt op dit moment een ware myxomatose ziekte onder de konijnen op Texel te zijn.
We gaan door en uiteindelijk hebben we de laatste puzzel opgelost en we hebben alle antwoorden op de vragen. Nu de cache opzoeken... Helaas, eerste poging niet gevonden 💩
Navragen bij de cache owner levert op dat alle antwoorden goed zijn, maar er een denk fout gemaakt is bij het berekenen van de eindcoördinaat. Nu hebben we 'm wel gevonden.
Dan is het nu tijd voor een ijsje. Op naar de Texelse ijsboerderij. Het ijs wordt hier van echte melk gemaakt, en dat proef je. Heerlijk zo'n ijsje. Als het morgen weer zo'n lekker weer is, gaan we weer een ijsje halen.
Terug naar ons huisje. We hebben een wat late lunch gehad, dus veel honger hebben we nog niet. We besluiten dan maar de luxe borrelbox vanuit het restaurant te bestellen. Lekker wat te drinken er bij en dan komen we de avond wel door. En zo is er alweer een dag voorbij.
Donderdag 1 April,
Het zonnetje schijnt al heerlijk de kamer binnen. We moeten (ja moeten!) vandaag shoppen. Want ja, je kan toch niet zonder cadeautjes thuis komen 😳
We stappen naar buiten, spullen in de auto ennnn terug het huisje in om onze jassen te pakken. Wat een verschil met die 20 graden van gisteren. Het is nu 9 graden met een koude wind. Dan maar met jas aan en op pad.
Christina wilde graag twee boerderijen bezoeken welke beide bij Den Hoorn liggen. Die verkopen verse, eigengemaakte producten. De eerste is de Hoeve Vrij & Blij, de tweede is de Novalishoeve. Beide hebben gezellige winkeltjes en beide verkopen heerlijke lokale producten. Natuurlijk moet er een stukje kaas mee terug. Het wordt een kruidenkaas.
Wat wel heel jammer is, is dat in deze corona periode je niet bij de dieren mag kijken. Normaal mag je ook op de boerderij kijken of in de stal. Nou kan ik mij er niets bij voorstellen hoe ze een lammetje slachten, maar ben bang dat ze dat sowieso niet laten zien. In ieder geval bij een volgend bezoek, buiten de corona periode, gaan we nog een keer terug.
Na het bezoek van deze twee boerderijen, rijden we door naar Oudeschild om daar de omgeving een beetje te bekijken. We hadden eerst nog het idee om een visje te eten, maar het was ondertussen alweer half vijf. Wanneer ik nu een lekkerbekje neem (dat is bijna het enige wat ik lust aan vis 😂), eet ik vanavond bijna niets meer. Dat vind ik zonde, want we wilden voor de laatste avond iets lekkers bij het Restaurant bestellen.
Van vriend Paul heb ik nog een lekker Texels Blondje gekregen. Die gaan we nu heerlijk opdrinken. Op deze laatste avond, Proost!
Vrijdag 2 April,
Om 10:30 moeten we helaas het huisje alweer verlaten, maar het eiland verlaten we nog niet. We willen in ieder geval nog 3 caches ophalen om de 200 te halen. Daarnaast wil Christina nog wat kleine dingen kopen voor het thuisfront. De sleutel is ingeleverd en we gaan rijden.
We pakken als eerste een virtuele cache op. Dat is uniek, want die worden tegenwoordig niet meer neergelegd. De cache ligt aan het water. Er staat een giga koude wind, maar daar laten we ons door weerhouden. "Genieten op Texel Virtual Reward" ofwel GC7B9FC. En zoals de naam het al aangeeft, het is inderdaad genieten op Texel. Deze hebben we binnen. Op naar de volgende, GC2YAQD. Het mooie van Geocaching is dat je op plekken komt, waar je normaal gesproken (bijna) nooit naar toe zou gaan. Dat gold voor de vorige, deze en dat blijkt voor de volgende ook te gelden. "Grondwatermeter Den Burg Texel", wie gaat er in hemelsnaam naar een grondwatermeter kijken? Het is een klein stukje wandelen door de bossen van Texel. We kunnen we ook gelijk Nero uitlaten dus die gaat ook gelijk mee. Wanneer we op de locatie aankomen, staat er een bord met uitleg over de duinrel waar deze watermeter staat.
Een duinrel is een sloot die gevoed wordt door kwelwater uit de duinen. Het water is bijzonder schoon en ook de temperatuur is opmerkelijk: door de bufferende werking vabn de bodem is deze 's zomers lager en in 's winters hoger dan water elders. Dit is gunstig voor diverse waterdieren zoals bijvoorbeeld de bruine kikker. In het kader van het Masterplan Water voor Texel is de bodem van de duinrel omhoog gebracht en zijn ondergrondse stuwen aangebracht om het wegstromen van water te vetragen.
In de tussentijd krijgen we weer trek en rijden we weer naar Oudenschild. Hier hebben we in oktober 2019 ook een visje gegeten en dat beviel ons wel, dus doen we nog een keer. Ik bestel een lekkerbekje met een broodje er bij, Christina besteld een portie gebakken garnalen. Het is behoorlijk fris buiten, dus we besluiten onze lunch in de auto op te eten.
Helaas is er verder voor Christina in Oudenschild niet veel open om te kunnen shoppen. We besluiten dan om de laatste cache op te halen, "De Hoge Berg".
"De Hoge Berg", GC2GWQM. Is er ook weer zo een. Normaal gesproken kom je hier helemaal niet. Het hoogste punt van het oude land, 15 meter boven zeeniveau. Het blijkt een mooi uitkijkpunt over het Oude Land van Texel te zijn. 130.000 jaar geleden drukte hier een gletsjer deze stuwwal van keileem op, die zich uitstrekt van Oost tot Den Hoorn. Dit soort informatie krijg je niet vaak mee, maar het geocachen zorgt er voor dat we op dit mooie plekje uitkomen.
Ik stelde aan Christina voor om nu eerst nog een keer zo'n lekker ijsje te halen en daarna nog even de shop vlak bij de ijssalon te bezoeken. Zo gezegd zo gedaan. Ik had een bolletje appeltaartijs en een bolletje advocaatijs en een klein beetje slagroom en een koffie. Christina bestelde een frambozen cheesecake ijsbolletje. Het was weer lekker 😋
Hierna reden we door om nog even kort te shoppen. Uiteraard duurt dat iets langer, maar er werd wel gescoord. Iedereen tevreden, nu op naar de boot en op naar huis. Helaas zit de vakantie er op.
Maar we weten beiden zeker... Er komt nog een keer Texel.